تأثیرکیتوسان بر پرآوری درون شیشه ای انگور (vitis vinifera l.) رقم ‘بی دانة قرمز’

در پژوهش حاضر، اثر غلظت های مختلف کیتوسان (صفر، 10، 20، 40 و 80 میلی گرم در لیتر محیط کشت) با وزن مولکولی پایین، در پرآوری دورن شیشه ای انگور ‘بی دانة قرمز’ بررسی شد. سی روز پس از استقرار، شاخساره های طویل شده روی محیط کشت نصف غلظت موراشیگ و اسکوگ حاوی 5/0 میلی گرم در لیتر بنزیل آمینوپورین  (bap)و 1/0 میلی گرم در لیتر اسید ایندول بوتیریک (iba) و غلظت های مختلف کیتوسان در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تکرار قرارگرفت. براساس نتایج، بیشترین پرآوری (6/7 شاخساره بر ریزنمونه)، وزن خشک و تر تودة گیاهی، سطح برگ و شاخص کلروفیل از غلظت 40 میلی گرم در لیتر کیتوسان به دست آمد. بیشترین طول شاخساره و قطر شاخساره در غلظت 20 و 40 میلی گرم در لیتر کیتوسان مشاهده شد. بیشترین طول میان گره در هر دو محیط کشت شاهد و 40 میلی گرم در لیتر کیتوسان مشاهده شد. به طور کلی، اثر غلظت 40 میلی گرم در لیتر کیتوسان در بهبود شاخص های پرآوری انگور رقم ‘بی دانة قرمز’ معنادار بود. از این رو، می توان آن را مادة محرک رشد در افزایش پرآوری درون شیشه ای انگور رقم ‘بی دانة قرمز’ استفاده کرد.